Ποιοι είμαστε

Η Ένωση Αποφοίτων της Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου

Όσοι φοίτησαν στη Σχολή (λίγα ή πολλά χρόνια) μετά την απομάκρυνσή τους αισθάνονταν έναν ασίγαστο πόθο και μια βαθιά νοσταλγία να βρεθούν πάλι έστω για λίγο σ᾽ αυτόν τον ιερό χώρο.
Εκείνο που είχαν πάρει από τη μεγάλη και φιλόστοργη Μάνα ήταν η αγάπη, που ως παντοδύναμος μαγνήτης τούς παρέσυρε στην πλούσια πηγή της.
Έτσι μόνοι, με τις οικογένειές τους, ομάδες ή τάξεις επισκέπτονταν κατά καιρούς τη Σχολή και ανανεώνονταν πνευματικά σε ένα ευλαβικό, γεμάτο κατάνυξη και συντριβή, αγάπη και ευγνωμοσύνη, προσκύνημα στους χώρους που θέριεψαν μέσα τους την αγάπη, στον Θεό και στον άνθρωπο. Κοντά σ᾽αυτή τη νοσταλγία, που δεν έπαψε ποτέ, ένα όνειρο έπλαθαν.
Όλοι όσοι είχαν την ευτυχία και ευλογία της χάρης του Θεού να περάσουν από τη Σχολή εύχονταν να ενώνονταν μια μέρα, να βάδιζαν προς τη Σχολή σαν άλλοι Ισραηλίτες προς τη Σιών και να ʼπεφταν στην αγκαλιά της, όπως τότε, που μικρά παιδιά, έμεναν, έτρωγαν, κοιμόντουσαν, διάβαζαν, έπαιζαν, φωτίζονταν από τους σεβαστούς δασκάλους, για να αναγεννηθούν, να συντονίσουν τις προσπάθειες για τον σκοπό που τους ευλόγησε η μεγάλη Μάνα στη ζωή, να δυναμώσουν το φως που πήραν, και αν τούτο έσβηνε από τους βοριάδες της ζωής να το ξανανάψουν και να γυρίσουν φωτισμένοι και φωτοδότες στον χώρο της κοινωνικής δράσης «εφ᾽ ω ετάχθησαν».

Το όνειρο έγινε πραγματικότητα με τις σύντονες και επίμονες προσπάθειες ορισμένων συμμαθητών μας. Ευγνωμοσύνη παντοτινή οφείλουμε στους πρωτοπόρους αυτής της προσπάθειας, στους οποίους ανήκουν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Θεόφιλος, ο ενθουσιώδης και ακούραστος ποιμενάρχης κ. Δέδες Σπ., ο κ. Δημητράκης Δημήτριος και κυρίως ο κ. Σπ. Μεσσηνιώτης. Έτσι, το 1985 έγινε η πρώτη συγκέντρωση, κατά την εορτή της ­Αγίας Φωτεινής, στον Ιερό Ναό Χρυσοσπηλιωτίσσης, μέσα σε ένα κλίμα ανεξέλεγκτης χαράς και συγκίνησης.

Λειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, Θεόφιλος, και Σιατίστης, Αντώνιος. Η ενθουσιώδης ομιλία του Αγίου Γόρτυνος επέτεινε την ήδη φορτισμένη από χαρά και συγκίνηση ατμόσφαιρα. Στην ακολουθήσασα συγκέντρωση στο ξενοδοχείο Ακροπόλ ανταλλάχθηκαν χαιρετισμοί αδελφικοί και αποφασίσθηκε η ίδρυση Συλλόγου Αποφοίτων της Σχολής. Με τη φροντίδα των νομικών συμμαθητών μας Δέδε Σπ. και Χορταρέα Κων/νου καταρτίσθηκε το καταστατικό του Συλλόγου και έγιναν οι ενέργειες για την αναγνώρισή του. Ο Σύλλογος Αποφοίτων Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου ήταν πλέον πραγματικότης. Προσωρινή διοικούσα Επιτροπή ανέλαβε τις παραπέρα δραστηριότητες του Συλλόγου, στέγη στον οποίο προσέφερε και προσφέρει μέχρι σήμερα με πολλή προθυμία και χαρά ο κ. Δέδες Σπ.

Η επιτροπή καθιέρωσε δύο προσκυνηματικές συνάξεις κατ᾽ έτος. Μία στην Κόρινθο, κατά την εορτή της Αγίας Φωτεινής, και μία στην Αθήνα, κατά την έναρξη του νέου χρόνου. Από τότε έχουμε επίσημα την ευκαιρία και τη χαρά να σμίγουμε δύο φορές τον χρόνο όχι για να θυμόμαστε απλώς τα περασμένα και να ζούμε συναισθηματικά τις ωραίες εκείνες μέρες μέσα στις άσβεστες παιδικές μας μνήμες, αλλά κυρίως να αναγεννιόμαστε και να ξαναδυναμώνουμε πνευματικά για δράση και έργο θετικό και καρποφόρο στην κοινωνία, ένα έργο φωτισμένο και ποτισμένο από το φως και την αλήθεια του Χριστού, από αγάπη και ανθρωπιά.

Όλες οι μέχρι τώρα συνάξεις, τόσο στην Αθήνα όσο και κυρίως στην Κόρινθο, έγιναν μέσα σε μια ατμόσφαιρα φορτισμένη βαριά από χαρά, συγκίνηση, παλμό, ενθουσιασμό, παιδικές αθώες εκδηλώσεις, μέσα σε μια ατμόσφαιρα που ξεχειλίζει η αγάπη του Χριστού, η γνήσια φιλία, η αδελφοσύνη.

Ιδιαίτερα θα μένει στη μνήμη μας η πρώτη σύναξη στην Αθήνα και κυρίως στην Κόρινθο στην πρώτη μας λειτουργία στην πνευματική μας Κολυμβήθρα, στον ναΐσκο της προστάτιδάς μας Αγίας Φωτεινής. Σε όλες τις εκδηλώσεις με πολλή χαρά και υπερηφάνεια καμαρώνουμε τους καταξιωμένους σε όλες τις επιστήμες και σ᾽ άλλες ενασχολήσεις ομογάλακτους αδελφούς και κυρίως τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Γόρτυνος Θεόφιλο, Ναυπάκτου κ. Αλέξανδρο, Καρπενησίου κ. Νικόλαο, Ηλείας κ. Γερμανό και Θήρας Παντελεήμονα, οι οποίοι κοσμούν και λαμπρύνουν με τη χαρούμενη και ενθουσιώδη παρουσία τους τις συνάξεις και φωτίζουν και διδάσκουν με τις εμπνευσμένες, γεμάτες παλμό και πάθος, ομιλίες τους. Τους ευχαριστούμε, τους ευγνωμονούμε και τους ευχόμεθα «πάντα ­άξιοι». Χαρούμενη και ιδιαίτερα συγκινητική ατμόσφαιρα σαν εκείνη των μαθητικών μας χρόνων δημιουργεί η παρουσία των σεβαστών μας καθηγητών, οι οποίοι και τώρα έχουν να μας προσφέρουν πολλά από την αγάπη και τη σοφία τους. Ιδιαίτερα επισημαίνουμε την παρουσία των Μακρή (†), Καρυτσιώτη (†) Παστού, Μαυρουδή, Ξενικάκη, Παραδείση (†), Κυριαζή και κυρίως του Νικ. Καχριμάνη (†), ο οποίος δεν σημείωσε μέχρι τώρα καμιά απουσία και με πολλή προθυμία και χαρά προσφέρει τις υπηρε­σίες του στον Σύλλογο όσες φορές τού ζητηθεί βοήθεια.

Το πλούσιο αναμνηστικό φωτογραφικό υλικό από τις εκδηλώσεις αυτές που παρατίθεται στο μέρος αυτό μαρτυρεί αναντίρρητα τον χαρακτήρα και την ουσία τούτων των συνάξεων.

Το 2001 η Ένωσή μας πέρασε μια προσωρινή κρίση, που προήλθε ίσως από μια (φυσιολογική) κόπωση των μέχρι τότε υπευθύνων των Δ.Σ. και μια γενική απροθυμία για παρουσία και συμμετοχή. Γρήγορα όμως η κρίση ξεπεράστηκε και το νέο αιρετό Δ.Σ., κατέβαλε πολλές και προσεκτικές προσπάθειες να ενώσει όλες σχεδόν τις δυνάμεις μας και να πείσει τους πάντες ότι ήταν αναγκαίο να κρατήσουμε άσβεστη τη φλόγα της Σχολής μας. Είχαμε πεισθεί ότι δεν μπορούσε, ούτε έπρεπε, το όνειρο να τελειώσει εδώ. Νιώθαμε ότι έχουμε ιερή υποχρέωση να μην είμαστε επιλήσμονες της ανεκτίμητης προσφοράς της Σχολής μας.

Υπήρχε πολλή φλόγα μέσα μας και ήταν δύσκολο να σβήσει έτσι άχαρα κι απότομα… Προσπαθήσαμε λοιπόν με ζήλο, αφοσίωση, υπομονή και επιμονή για την ευόδωση της ενότητας και της συνεργασίας των μελών μας για την επικράτηση αδελφικού πνεύματος. Ο Χριστός της αγάπης πιστεύαμε ότι θα μας βοηθούσε να παραμερίσουμε τις διαφορές μας και να ενώσουμε τις προσπάθειες για το καλό όλων μας.
Έτσι, το 2002, ξεκίνησε αυτή η δεύτερη περίοδος της Ένωσης, προσανατολισμένη στην ενότητα και στην αδελφοποίηση όλων. Σκοπός της Ένωσης ήταν η υλοποίηση των στόχων που αναφέρονται στο Καταστατικό και η περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων των μελών μεταξύ τους. Θέλαμε να προβάλουμε και πάλι τους δεσμούς της ανεπιτήδευτης αγάπης και της αδελφοσύνης, της συνυπευθυνότητας, της συνέπειας, της ακεραιότητας, της ανεξικακίας και της ανεκτικότητας και να φροντίζουμε να μένουν αυτοί για πάντα αρραγείς.

Μέχρι σήμερα δεν άλλαξαν αυτοί οι στόχοι… Όλα αυτά τα χρόνια διατρανώσαμε την περηφάνια μας ως απόφοιτοι της πολύκαρπης Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου, αυτού του πνευματικού φυτωρίου της ορθόδοξης και ελληνοπρεπούς παιδείας με τη φωτεινή ακτινοβολία στο πέρασμα των χρόνων.
Για να εξασφαλίσουμε το μέλλον της Ένωσης, αναθεωρήσαμε, με Γενική Συνέλευση, ορισμένα άρθρα του καταστατικού μας για την εγγραφή αποφοίτων του Εκκλησιαστικού Λυκείου Κορίνθου, που το θεωρούσαμε συνέχεια της Σχολής μας, παρά τη μεταφορά της έδρας του στο Λουτράκι. Αυτή τη διεύρυνση τη θεωρήσαμε επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων, φυσιολογικής φθοράς, αφού με το πέρασμα του χρόνου συρρικνώνεται ο αριθμός των αποφοίτων της Σχολής μας. Δυστυχώς όμως, τα πράγματα δεν ήλθαν όπως τα περιμέναμε, αφού το Εκκλησιαστικό Λύκειο Κορίνθου σταμάτησε να λειτουργεί.

Σ’ αυτά τα δεκαεπτά χρόνια που προσδιορίζουν τη δεύτερη φάση της Ένωσής μας, προσπαθήσαμε – και το πετύχαμε σε ικανοποιητικό βαθμό- να δώσουμε μια νέα πνοή…. Επικοινωνούμε πια περισσότερες από δύο φορές.
Έγιναν εκδρομές και εκδηλώσεις με μεγάλη συμμετοχή και αυξημένη διάθεση. Εφαρμόσαμε ένα σύστημα ειδοποίησης μέσω SMS κινητών για να ενημερωνόμαστε για έκτακτα περιστατικά και εκδηλώσεις κάθε είδους.
Το σημαντικότερο όμως ήταν η έκδοση της εφημερίδας μας τα Χριστούγεννα του 2005, που απετέλεσε τον «συνεκτικό μας κρίκο», το κύριο και καθοριστικό μέσο για να επικοινωνούμε μεταξύ μας.
Ιδρύσαμε τη Βυζαντινή χορωδία της Ένωσης και έχουμε ήδη κάνει τα πρώτα βήματα, με κορυφαίο τη συμμετοχή της στην τιμητική μουσική βραδιά για το δάσκαλό μας Δημ. Παναγιωτόπουλο – Κούρο.
Ετοιμάσαμε τη διαδικτυακή σύνδεση των μελών μας με τη δημιουργία σχετικής ιστοσελίδας, όπου μπορεί να έχει πρόσβαση όποιος επιθυμεί και να ενημερώνεται για όλες τις κινήσεις της Ένωσης με πλήρες οπτικοακουστικό υλικό. Εκεί υπάρχουν αποθηκευμένα όλα σχεδόν τα στοιχεία που αφορούν την ιστορία της Σχολής μας και την μετέπειτα πορεία της Ένωσής μας μέχρι σήμερα…

Η ένωσή μας παράλληλα συγκέντρωσε διακόσια εβδομήντα πέντε βιβλία – συγγράμματα αποφοίτων της σχολής τα οποία προσφέρθηκαν στην ιερά Μητρόπολη Κορίνθου και τοποθετήθηκαν στη βιβλιοθήκη της Ιεράς Μητροπόλεως. Η επίσημη παράδοσή τους έγινε στις 6 Μαϊου 2018 σε σχετική εκδήλωση που έλαβε χώρα στη αίθουσα Κροκιδά. 

Με όλα αυτά θελήσαμε να αναζωπυρώσουμε την ιδέα για προβολή ενός σπουδαίου παρελθόντος, η αναδίφηση του οποίου δεν μας μελαγχολεί αλλά μας κάνει χαρούμενους και πιο αισιόδοξους.

Κι εδώ πρέπει να τονισθεί ιδιαίτερα ότι τα μέλη του Δ. Σ. της Ένωσης ένιωθαν πάντα ως εθελοντές στρατιώτες που ελαύνονται αποκλειστικά και μόνο από την αγαθή τους προαίρεση. Κανείς μας δεν διακατέχεται από καμία οίηση, αλλά με σεμνότητα και περισσή προσοχή, αφιερώσαμε το μεγαλύτερο τμήμα του χρόνου της πολυετούς θητείας μας σε ένα και μοναδικό σκοπό: τη συμφιλίωση, την αγάπη και τη συνεργασία όλων μας.

Οι δραστηριότητές μας, παρόλο που δεν ήσαν εντυπωσιακές, έτυχαν ευμενούς αντιμετώπισης από το σύνολο σχεδόν των μελών μας, πράγμα που μας ενθάρρυνε στην πορεία και μας έδινε δύναμη να συνεχίσουμε.

Σας ευχαριστούμε όλους θερμά.

 

Δεν μπορείς να κρύψεις το παρελθόν.
Θα το κουβαλάς μέσα σου για πάντα.
Θα το συγκρίνεις με ό,τι συμβαίνει στο παρόν.
Και θα σου λείπει και θα το αποζητάς να το ξαναζήσεις…
Θα το αποκαθάρεις από τα κακά και θα προβάλεις τα καλά του
και μ’ αυτά θα ζεις ευτυχισμένος…

 

τελευταία ενημέρωση : 19/3/2019